6.Online Resim ve Hat Müzayedesi

"Hat tarihinde zaman zaman kıdem ve dirayetiyle önde gelen hattatlara verilmesi mûtat olan ‘'Reîsülhattâtîn'' (Hattatların Başı) unvanı son olarak 21 Ağustos 1915'te Kâmil Efendi'ye tevcih edilmiştir.Kâmil Akdik disiplinli hayatı ve perhize dikkat etmesi sebebiyle uzun süren ömrünün sonlarında bile el titremesi ve görme bozukluğu gibi sıkıntılar çekmeden seçkin eserler bırakmıştır.

Dîvân-ı Hümayûn'daki resmî vazifesi esnasında divânî, celî-dîvânî veya rık'a hatlarıyla yazdığı menşur, berat, muâhedenâme, tasdiknâme gibi evrak dışında, yazı hocası olarak hazırladığı meşk'ler de pek çoktur. Ayrıca sülüs-nesih kıtalar, murakka'lar (yazı albümleri), hilye ve levhalar, kitabeler, bazı sûre ve cüzlerden başka birde Mushaf yazmıştır.Eski hattatların eserlerinden meydana gelen kıymetli hat koleksiyonu ölümünden sonra Topkapı Sarayı Müzesi'nce satın alınmıştır."

*Ketebenin sonradan eklenmiş olması ihtimal dahilindedir"

” Hayâl- i arızun cevlân eder bu çeşm- i pür nemde 

Nitekim mevclenmiş suda aks - i âfıtâb oynar “ .

“ Düştü lebden bu tarihi mubârek olsun .

Gönülle Dursun hoşnutlukla Yaşasın "

Seyyid Ahmed Efendi'nin oğlu olarak İstanbul'da doğdu. Tahsîli ve Mahmud Celâleddîn Efendi’ye ne zaman bağlandığı ve icâzet aldığı hakkında bir bilgi yoktur. Hâkkâkzâde hattı ile muhârrer Tezkîre-i Hattâtîn’de beyân edildiği üzere “celî yazıda üstâdına fâ’ik” olduğundan, şehzâdelik zamanında Sultan Abdülmecîd’e hüsn-i hat dersleri vermiş ve cülûsundan sonra da “mu‘allim-i hatt-ı sultânî” ünvânını elde ettiği gibi, Nur-ı Osmaniye Cami’nin hitabet hizmetine tayin edilmiştir. Bu hal üzere iken H. 1262/M. 1846'da vefat ederek, Eyüp’te, Kırkmerdiven mevki’nde Hâkim Kutbeddîn Mektebi civârına defnedilmiştir. Ancak bugün mezartaşı mevcut değildir.

"Şüphesiz, müslüman erkekler ve müslüman kadınlar, mü'min erkekler ve mü'min kadınlar, gönülden (Allah'a) itaat eden erkekler ve gönülden (Allah'a) itaat eden kadınlar, sadık olan erkekler ve sadık olan kadınlar, sabreden erkekler ve sabreden kadınlar, saygıyla (Allah'tan) korkan erkekler ve saygıyla (Allah'tan) korkan kadınlar, sadaka veren erkekler ve sadaka veren kadınlar, oruç tutan erkekler ve oruç tutan kadınlar, ırzlarını koruyan erkekler ve (ırzlarını) koruyan kadınlar, Allah'ı çokca zikreden erkekler ve (Allah'ı çokca) zikreden kadınlar; (işte) bunlar için Allah bir bağışlanma ve büyük bir ecir hazırlamıştır."

İstanbul’da Ayasofya Camii civarındaki Yerebatan mahallesinde doğdu. Karadeniz Ereğlisi’nden olan Kürekçi Ali Efendi’nin oğludur. İlk mektebe devam ettiği sırada Topçubaşı Bâlâ Süleyman Ağa Mektebi hocası Şumnulu Ömer Rüşdü Efendi’den sülüs ve nesih yazılarını öğrenmeye başladı, 1871’de Bahri Efendi’den icâzet aldı. Oğlu Muhiddin Hattatoğlu’nun verdiği bilgiye göre Fâik Efendi’nin Bâlâ Camii’nde yapılan icâzet merasiminde Reîsülhattâtîn Kazasker Mustafa İzzet Efendi de hazır bulunmuş ve icâzet kıtasının altına icâze cümlesini bizzat yazmıştır. Fâik Efendi daha sonra talebesi olmak istediği Kazasker Mustafa İzzet Efendi’nin tavsiyesiyle onun öğrencisi Mehmed Şefik Bey’e devam etmiştir. Sekiz yıl Şefik Bey’den yazı meşketmiş, ondan sülüs-nesih ve sülüs celîsinin inceliklerini öğrenerek zamanının önde gelen hattatları arasına girmiştir. Fâik Efendi resmî bir görev kabul etmeyip hayatını Cerrahpaşa’da Davutçeşmesi sokağındaki evinde kitap okuyarak, üstatların yazılarını inceleyerek ve yazı yazarak geçirmiştir. Yalnız hocası Ömer Rüşdü Efendi’nin vefatı üzerine Süleyman Ağa Mektebi ile diğer bazı mekteplerde geçici olarak hüsn-i hat hocalığı yapmıştır. 20 Cemâziyelâhir 1337’de (23 Mart 1919) vefat eden Fâik Efendi’nin kabri Silivrikapı dışında, Seyyidnizam caddesinde Bâlâ Kabristanı’nda set üzerindedir.

Hat sanatı yanında mürekkep yapma, kâğıt âharlama ve murakka‘ hazırlama işinde de usta olan Fâik Efendi, tezhip sanatını Beyazıt’ta kâğıtçılar ve mücellitler kâhyası Hacı Ahmed Efendi’den öğrenmiştir. Sesi güzel olan Fâik Efendi mûsikiye de âşina bir sanatkârdı. Ancak onun asıl kıymet ve şöhreti hat sanatının sülüs, nesih ve celî sahasındadır. Halen Topçubaşı Bâlâ Süleyman Ağa Külliyesi’ndeki Şefik Efendi yolunda mevcut celî sülüs yazıları, Fâik Efendi’nin yazı sanatındaki seviyesini gösteren ve günümüze ulaşan güzel örneklerdendir.

*Eserin 220x130 ebatlarındaki bir benzeri ENLEM 80 yayınları "Sabri Berkel" katoloğunda Resim 89 olarak yayınlanmıştır."

*Eserin 70x100 ebatlarındaki bir benzeri ENLEM 80 yayınları "Sabri Berkel" katoloğunda Resim 73 olarak yayınlanmıştır."

*Eserin 70x87.5 ebatlarındaki bir benzeri ENLEM 80 yayınları "Sabri Berkel" katoloğunda Resim 79 olarak yayınlanmıştır."

*Eserin 55x65 cm ebatlarındaki bir benzeri ENLEM 80 yayınları "Sabri Berkel" katoloğunda Resim 43 olarak yayınlanmıştır."

"Hepsi müzisyen olan beş kardeşin en küçüğüdür. 15 yaşında evdeki Courbert’nin bir resmini kopya ederek ilk resmini yapar. 15 yaşında yalnız resim yapmak için liseyi terkeder. Serbest akademilere devam ederken sürekli Louvre Müzesi’ne giderek oradaki ressamlarla arkadaşlık eder ve resimleri inceler 1898 yılında Luxemburg Bahçesi’nde toplanan sanatçı ve yazarların çevresine girer. Burada uzun sürecek dostluklar kuracaktır.

Levy,  1899 yılında ününtü sağlayacak olan ‘Kapı’ tablosunu” yapar. Bu tabloyu ilk katıldığı sergi olan ‘Salon des Independants’ sergisinde, Matisse çok beğenecek ve baş köşeye asacaktır. 1909’da gravür sanatçısı Heyman ile tanışır ondan gravürün inceliklerini öğrenir. Güzel Sanatlar Demeği’nin üyesi olur ve sürekli olarak sergilerine katılmaya başlar.

1914 yılında askere alınır, Geri hizmette olduğu için bol bol resim yapar. Bu yıllarda en önemli yapıtlarını üretir. Eleştirmenler onun bu döneminde İzlenimciliğe tepki gösterip Kübistlerle aynı şeyi yaptığını belirtirler. Savaştan sonra Akdeniz kıyılarını keşfedecek ve sanatında coşku. heyecan ve lirizm dönemi başlayacaktır.

1923’ten sonra ünü artar. Birçok resim ve gravür sergisi açar. Kitapları resimler. 1934 yılında Lucretius’un ‘Rerum Natura’ (Doğa Üstüne )sının 5. kitabını 41 gravür ile resimler. Ünlü Normandiya transatlantiğinde dekorasyon işleri yapar.

1936’da ‘Legion d’Honneur’ nişanı alır ve şövalye olur. Ocak 1937’den Aralık 1949’a Türkiye’de kalır. Lévy, Türk resminde önemli bir yere sahip olan bir kuşağın yetişmesinde etkili olmuştur. Nuri İyem, Haşmet Akal, Avni Arbaş, Nejad Melih Devrim, Selim Turan, Ferruh Başağa, Fethi Karakaş, Turgut Atalay ve Fethi Kayaalp gibi pek çok sanatçının gelişiminde Lévy’nin etkisi vardır. Ayrıca Lévy, Batı etkili üslupları yansıtan resim anlayışından kopuşu desteklemiştir. Anadolu’yla bağlantısı olan ve toplumsal çevreye duyarlı yeni bir sanat anlayışının biçimlenmesinde rol oynamıştır.

1950 yılından ölüm tarihi olan Aralık 1966’ya kadar Paris’te beş, Londra’da bir sergi açar. 1962 yılında Paris’te açtığı ‘80. yıl’ sergisinin kataloğunun önsözünü Yves Bonnefoy yazar. Onun sanatını en iyi özetleyen bu yazı, daha sonra ‘Heykeltraşlar ve Ressamlar Konusunda’ adlı kitapta yeralacaktır."