YAHYA HİLMİ EFENDİ (1833-1907)
Sülüs Nesih kıta, imzalı, Hicri 1319 / Miladi 1901 tarihli, 33x40 cm.
"Sülüs Oklu Besmele altında: Ömer bin Hattab'a (ra) bir adam gelerek şöyle dedi: Sizin kitabınızda bir ayet var ki o bize inse idi biz o günü bayram ilan ederdik. Hangi ayet diye sordu Hz.Ömer. Adam: Bugün sizin dininizi tamamladım ve sizden din olarak İslam’ı kabul edeceğim ayeti, dedi. Hz.Ömer cevaben: Evet biz o ayetin indiği Arefe gününü bayram günü ve o ayetin indiği Arafat’ı kutsal yer olarak kabul ediyoruz “
"Yeniçeri esnâfından iken, ocağın lağvından sonra Bâyezid’de kâğıdçcılık yapmaya başlayan Ayntablı Dalkılıç Hacı Halîl Ağa’nın oğlu olarak H. 1249/M. 1833'te, ömrü boyunca ikamet edeceği İstanbul’un Süleymaniye semtindeki hânelerinde doğdu. Sıbyân mektebini bitirdikten sonra, henüz 15 yaşında olduğu hâlde Bâb-ı Ser-askerî’de Nizâmiye Jurnâl Kalemi’nin mülâzımlarından oldu. Bu arada Ahmed Hâzım Efendi’nin Bâyezid ve Sultan Ahmed camilerindeki derslerine devam ederek, H. 1281/M. 1864 senesinde icâzet aldı.
1848’de başladığı memuriyette ise senelerce hüsn-i hizmetten sonra H. 1293/M. 1876’da kalemin mümeyyizliğe ve nihâyet müdürlüğe kadar yükselen Yahya Hilmî Efendi, altmış seneye yakın hizmetten sonra 1907’de, görevinin başında iken edây-ı salât ettiği esnâda vücûduna isâbet eden inme nedeniyle görevden çekilmişdi ve aynı senenin 23 Kasım günü vefât etti. Süleymaniye Cami hazîresinde medfûndur.
Tedrîcen sâlise, sâniye ve ûlâ sınıf-ı sânîsi rütbelerini elde etmiş olan Yahya Hilmî Efendi’nin “orta boylu, vücûdu enli, sarıdan mübeddel beyaz sakallı, güzel yüzlü, müttekî, mü’eddeb, mütevazı ve dil-nevâz” bir zât olduğunu, kendisini tanımış olan İbnülemin Mahmud Kemal İnal nakletmektedir. "
