NAZMİ ZİYA (1881 - 1937)

1881’de İstanbul Aksaray’da doğan Nazmi Ziya, Sultan II. Mehmed’in hocası olan 15. yüzyıl âlimi Molla Gürânî’nin soyundan Ziya Bey’in oğluydu. İlk resim derslerini Hoca Ali Rıza’dan alan Nazmi Ziya, babasının isteğiyle Mekteb-i Mülkiyye’deki öğrenimini tamamladıktan sonra 1902’de Sanâyi-i Nefîse Mektebi’nde Salvatore Valeri, Joseph Warnia-Zarzecki ve Osgan Efendi’nin öğrencisi oldu. 1908’deki mezuniyetinin ardından 1909’da ailesinin olanaklarıyla Paris’e giderek Académie Julian’da, Jean- Paul Laurens’ın atölyesinde çalıştı. Çalışmalarını daha sonra École des Beaux-Arts’da Fernand Cormon’un atölyesinde sürdürdü. Bu yıllarda Almanya ve Avusturya’ya seyahat ederek buralardaki müzeleri de gezme olanağını buldu. 1913’te Avrupa’dan döndü. 1915’te, Enver Paşa’nın Çanakkale cephesinde savaş sırasında yaşananları belgelemek amacıyla seçtiği heyette İbrahim Çallı ile birlikte ressam olarak yer aldı. Nazmi Ziya, Birinci Dünya Savaşı’nın zor koşullarında ailesinin geçimini sağlamak için ticaretle uğraştı. İzmir Muallim Mektebi Müdürlüğü’ne atandı, daha sonra İstanbul’da tedrisat müfettişi olarak çalıştı. Hem eserleriyle hem de jüri göreviyle 1916’dan itibaren düzenlenen Galatasaray Sergileri’nde yer aldı. 1917’de idari bir görevle girdiği Sanâyi-i Nefîse Mektebi’nde 1918-1921 ve 1925-1927 olmak üzere, iki ayrı dönemde müdürlük yaptı. 1937’deki ölümüne kadar aynı kurumda öğretmen olarak görev aldı. Aynı sene İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nin düzenlediği sergilerden biri Nazmi Ziya’nın ilk kişisel sergisi oldu. Türk resim sanatında ilk kez bu kapsamda bir kişisel sergi gerçekleşmiş oldu.