10. Koleksiyonluk Resim ve Hat Müzayedesi

"1932 yılında İstanbul’da doğan ve İzlenimci Türk Resim Sanatı’nda kendine özgü bir yeri olan Necdet Kalay ilk çalışmalarına heykeltıraş Faruk Morel ve ressam Şeref Akdik ile başladı.  Şeref Akdik ile desen temelini sağlamlaştıran sanatçı, ilerleyen yıllarda Hasan Vecih Bereketoğlu ve Hikmet Onat ile birlikte doğada, açıkhavada çalıştı. 1954-1957 seneleri arasında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’ne konuk öğrenci olarak devam eden sanatçının eserleri, 1960 yılından itibaren yurt içinde başta İstanbul, Ankara, İzmir olmak üzere Mersin, Diyarbakır, Trabzon; yurtdışında İsviçre, ABD, Belçika, Fransa, Almanya, İngiltere ve Irak gibi birçok ülkedeki sanat faaliyetlerinde yer aldı.

1970’li yıllarda özgün üslubunu oluşturan Kalay, fonda, figürlerde ve motiflerde uyguladığı soyutlama ve stilizasyonlarda, renk kontrastlarıyla özgün bir üsluba kavuşmuştur. İstanbul peyzajları, Haliç ve kıyı görünümleri, Anadolu’nun kırsal kesimlerine ait peyzajlar, Safranbolu, Bursa ve Bodrum evleri ressamın belli temalarındandır. Cumhuriyet’in 50. yılında açılan yarışmada başarı ödülü kazanan Necdet Kalay’ın İzmir, Armara, Arsonuwal, Paris Müzeleri’nde, Unesco’da, New York Birleşmiş Milletler Daimi Temsilciliği’nde, NATO Temsilcilikleri’nde, Londra, Paris, Pekin, Belgrad Büyükelçilikleri’nde yurtiçi ve yurtdışındaki çeşitli özel koleksiyonlarda eserleri bulunmaktadır. "

"1900 yılında İstanbul’da doğdu. Babası Tüccar Ali Bey’dir. Eyüp Askeri Rüştiyesi’nde Binbaşı Şerif Renkgörür’den, Harita Mektebi’nde ise Diyarbakırlı Tahsin’den resim dersleri alan Adil Doğançay, asker ressamlar kuşağının son üyelerindendir. Topografya subayı olması nedeniyle Anadolu’nun pek çok yerini gezen ressam, eserlerinin çoğunu bu geziler sırasında açık havada üretmiştir. Başta DRHS’ler olmak üzere, Emekli Ressam Subaylar, Haritacı Subaylar, Güzel Sanatlar Birliği ve Türkiye ressamlar Cemiyeti’nin sergilerine katıldı. Bir ara Amerika’ya gitti, oradaki sanat akımlarını yakından izledi, çalışmalarda bulundu.

Ağırlıklı olarak tuval üzerine yağlıboya çalışan ressam, İzlenimci üslupta manzaralar, deniz peyzajları ve natürmortlar gerçekleştirmiştir. Önceleri detaya inerek realist çizgi izleyen sanatçı, daha sonraları empresyonist bir anlayışa yönelerek yağlı boya tekniğiyle kır ve deniz manzaraları üretti. Sanat yaşamı boyunca Devlet Resim Heykel Müzesi, Emekli Ressam Subaylar Derneği, Haritacı Subaylar Birliği, Güzel Sanatlar Birliği ve Türkiye Ressamlar Cemiyeti’nin düzenlediği sergilere resim veren Adil Doğançay’ın yapıtlarının bir bölümü oğlu ressam Burhan Doğançay tarafından 2004 yılında İstanbul’da kurulan Doğançay Müzesi’nde sergilenmektedir."

"1877-1878 Osmanlı – Rus savaşı sırasında Filibe’den gelerek Istanbul’a yerleşmiş bir ailenin oğludur. Önce Frerler Mektebi’ne devam etti. Aynı okulda arkadaşları Fikret Mualla ve Hadi Bara idi. Nümune Mektebi ve Kadıköy Sultanisi’ni bitirdikten sonra Sanayi-i Nefise Mektebi’ne (Güzel Sanatlar Akademisi) girerek İbrahim Çallı'nın yanında çalıştı. 1927’de Akademi’yi bitirerek devlet hesabına gittiği Fransa’da Arts et Metiers’de dekorasyon ve fresk öğrenimi gördü. Andre Lhote atölyesinde sanat eğitimini geliştirdi. Paul Dumas fabrikasında, duvar kâğıdı ve kumaş desenleri üstünde çalıştı.

1932’de yurda dönünce Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’ne öğretim üyesi olarak atandı. 1968’de bu görevinden emekli oldu. Devlet sergilerine ve bazı karma sergilere katılan sanatçı, uzun süre kişisel sergi düzenlemedi. 1976’da İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nin girişimiyle bütün dönemlerini kapsayan geniş bir sergisi yapıldı. 1977 ve 1979’da gene İstanbul’da yağlı boya, guaş ve suluboya resimlerini içeren iki ayrı sergisi daha düzenlendi. 1978’de Chicago’da açılan bir grup sergisinde yapıtlarına yer verildi. Müstakil Ressamlar ve Heykeltraşlar Birliği’ne katıldı.

1943’te düzenlenen 5. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde beş yapıtının yanı sıra İshak Hoca adlı tablosuyla birincilik ödülünü kazandı. Sanatçının başlıca yapıtları yurt içinde İstanbul ve Ankara Resim ve Heykel müzelerinde, Emniyet Sandığı, Akbank, Yapı ve Kredi Bankası, İş Bankası ve Ankara Devlet Kitaplığı koleksiyonlarında yurt dışındaysa A.B.D., Fransa, İngiltere ve İsveç’teki özel koleksiyonlarda yer almaktadır.

Edip Hakkı Köseoğlu’nun sanatı, ilk dönemlerinden bu yana. yarı akademik, yarı empresyonist bir öğretinin biçimlendirdiği ödün vermeyen ilkelerden ayrılmamıştır. Çizgi ve anatomik etüt sağlamlığı, yumuşak bir renk anlayışıyla zorlamasız bir ortamda birleşmiş, insan ve doğa sevgisinin yönlendirdiği bir resim anlayışı, geleneksel atölye disiplininin öngördüğü ciddi bir araştırma doğrultusunda günümüze kadar uzanmıştır. Istanbul’un yaşamını, çevre özelliklerini, insan ilişkilerini konu aldığı resimlerinde, eleştirel gerçekçi bir eğilim, ironik öğeler eşliğinde yansıtılır. Bu anlayışı kendine özgü bir biçem oluşturmasına neden olmuştur.

Toplumsal yaşamımızın gülmece öğeleriyle süslenmiş sahneleri kadar Anadolu doğasının tipik görünümleri ve yakın çevrenin dost ve tanıdık portreleri Edip Hakkı Köseoğlu’nun sanatı için vazgeçilmez konular oluşturmuştur. Onun resimlerinde gülmece öğeleriyle donatılmış toplumsal eleştirel yöntem, çelebi ve güngörmüş bir ressamın eğlenceli bakışından çok, olayların derinine inerek sanatına gereç oluşturma çabası üstlenmiş olan toplumsal gerçekçi bir sanatçının eğilimlerini yansıtır."

"Şemsettin Arel’ olarak da bilinen sanatçı, ilk resim bilgilerini babası, ressam Mehmet Ruhi’den aldı. 1924 yılında, Sanayi-i Nefise Mektebi’ne girerek İbrahim Çallı atölyesinde öğrenim gördü. 1929 yılında mezun olduktan sonra, Harp Akademisi Film Merkezi’ne ressam olarak atandı. Erzincan ve Konya liseleri ile Kuleli Askeri Lisesi’nde resim öğretmeni olarak görev yaptı. 1949 yılında, İstanbul Deniz Astsubay Okulu’na resim öğretmeni olarak atanan Şemsi Arel, aynı yıl sanat ve bilgisini geliştirmek üzere Paris’e gönderildi. Burada, Andre Lhote, Fernand Leger ve Jean Metzinger’in atölyelerinde çalıştı.

Öğrencilik yıllarında figür ve manzara çalışmalarına ağırlık veren, Anadolu’daki öğretmenlik döneminde de İzlenimci anlayışta eserler gerçekleştiren Arel, Paris yıllarında özellikle Lhote’un etkisinde kalarak Kübizm’e yönelmiş ve geometrik düzenlemeler gerçekleştirmiştir. 1950’li yılların sonundan itibaren, Kübizm etkili geometrik anlayış yerini daha soyut, özellikle de hat sanatı etkili bir stilizasyona bırakmıştır. Sanatçı bu yapıtlarında değişik tonlardaki geometrik düzlemler üstünde Arap harflerini çağrıştıran düz ve eğrisel çizgilere yer vermiştir. 1957'de Edinburgh Festivali nedeniyle düzenlenen uluslararası sergiye, 1962’de Venedik Bienali’ne, Viyana’daki Çağdaş Türk Sanatı Sergisi’ne, 1964’te Tahran ve Lugano’daki bölgesel sergilere, 1966'da Paris, Brüksel, Roma, Berlin ve Viyana'da açılan "Bugünün Türk Sanatı" Sergisine katılan ressam, eşi Maide Arel ile de yurtiçi ve yurtdışında ortak sergiler düzenlemiştir."